انواع ارتباط

ارتباط: فرایند ارسال و دریافت پیام(اطلاعاتی-احساسی) است و هدف هم انتقال پیام است.

انواع ارتباط:

1.کلامی؛ نکته مهم در این ارتباط اینست که باید دقت داشته باشیم چه جمله ای را در چه زمانی و خطاب به چه کسی مطرح میکنیم.مثلا تعابیرِ ارادت داریم، خیلی مخلصیم، عزیزمی، دوستت دارم و... همه به معنی ابراز احساس خوشایند نسبت به طرف مقابل است، اما مهم است که برای چه شخصی از چه تعبیری استفاده شود. لذا در ارتباط کلامی بایستی به مقدار ظرفیت طرف مقابل هم توجه داشت، چرا که مثلا خیلی اوقات افراد جنبه ندارند که مورد محبت قرار گیرند و از هر تعبیری سوء استفاده می کنند.

2.غیر کلامی؛ بسیاری از اوقات انسان با حالت چهره، تن صدا، فاصله، سکوت، طرز نگاه و نحوه ی پوشش خود، می تواند پیام مد نظر خود را به مخاطب برساند. در اوقاتی که انسان نمی تواند با صحبت و گفتگو عمق احساس خود را به دیگران منتقل کند، از این طریق به راحتی می تواند به طرف بفهماند که چه حسی دارد. البته موثر بودن این نوع ارتباط، بستگی به میزان فهم و شعور مخاطب دارد، گاهی طرف آنقدر نفهم هست که متوجه پیام ما نمیشود.

مقایسه ی این دو نوع ارتباط:

ارتباط غیر کلامی موثر تر و صادقانه تر از ارتباط کلامی است. زیرا خیلی اوقات فردی در صحبت کردن مسائلی را مطرح می کند و ادعاهایی را بیان می کند. اما از کجا صدق و کذب آن حرفا اثبات می شود؟از طریق ارتباط غیر کلامی.